hoofdstuk 5

ROTZAKKEN
invloed van micro-organismen op de hersenen

 

Cees de Gast kleurenlitho: 1979, titel ‘dag’, formaat 33 x 24 cm. oplage 5 exemplaren

Hoofdstuk 5
‘Dagelijks leven’.
Pakt ‘m beet” en “tjonge, jonge”. Dat zijn stopwoorden die door Cees na zijn thuiskomst wel tien keer per dag gebruikt worden. ‘Pakt ‘m beet’ beheerst zo’n beetje ons dagelijks leven. Dus we pakken ’m maar beet. Elke dag is er wel iets om beet te pakken. Of het nou een fiets in Oosterhout is (zie blz. 55) of een kameel voor Vaderdag (zie blz. 118). Leuk of niet leuk, wij pakken ’m beet. ‘Tjonge, jonge’ we kunnen voorspellen wanneer we deze uitingen voortaan gaan horen.

‘Vakantie’.
Nog in de zomer van 1990 besluiten we toch nog even op vakantie te gaan. Om goed te kunnen reizen en verblijven, zal er eerst het een en ander vooraf geregeld moeten worden. Met familie, mijn broer en zijn gezin, spreken we af dat wij in Midden Frankrijk een appartement huren in dezelfde plaats, in hetzelfde dorp, waar zij met hun caravan op een camping staan. Het blijkt een prima uitgangspunt. Fijn, er is dan altijd hulp en steun in de directe omgeving als dat nodig zou zijn.Voordat we weg kunnen gaan, moet er eerst een gesprek met de huisarts plaats vinden. Hij maakt het mogelijk dat ik medisch goed ingelicht wordt.

‘Gezinsuitbreiding’.
Een aantal jaren na de eerste ziekteverschijnselen vinden de dochters een partner. Ze gaan samenwonen en dan komen er op een gegeven moment een aantal kleinkinderen bij, onze kidkids. De eerste dochter is zwanger en vertelt dat er een kindje komt. Cees is stil en kijkt alleen maar voor zich uit. Als hij met mij alleen is vraagt hij: “Wat betekent dat?”
Ik leg hem uit wat het precies betekent. Ik vertel dat onze dochter zwanger is, dat er bij ons in de familie over een poos een kleine baby bij zal komen. “Ja maar, wat betekent dat dan? Moet ik onze dochter vertellen, dat ik het heel erg voor haar vind? Of moet ik haar feliciteren?”

‘Verhuizingen’.
Terwijl Cees nog met de studie op de Kunstacademie te Rotterdam bezig was, werd hij uitgenodigd om in Suriname een grafische school mee op te richten. Omdat wij wel van een avontuur houden, hebben we er meteen enthousiast op gereageerd. Dat wordt zeker een spannende en zeer leuke ontwikkeling. Ik geniet al vooraf, ik zie het al voor me: dat wordt vakantie. Dan word ik even een echte moeder voor de kinderen. Een moeder die niet steeds er op uit moet om voor kost en inkomsten te zorgen. Ik zal over de situatie van nu niet klagen, maar toch?

info: anskreb@ziggo.nl