De vrijdagmiddag columns begonnen op 5 juni 2020 met gedeelten uit de tekst van hoofdstuk 3 van het boek ‘ROTZAKKEN, invloed van micro-organismen op de hersenen’. In dit hoofdstuk is de tekst verwerkt vanuit een dagboek. Een aantal weken zullen in dit blog korte inleidingen van overige hoofdstukken uit het boek worden gepubliceerd. Deze week geen bericht over Corona maar terug naar die ROTZAKKEN. Vandaag een klein stukje uit het begin van hoofdstuk 9:
Hoofdstuk 9
zijn kunst
Titel Anders, kleurenets, 1983 formaat 37 x 32 cm
oplage 10 exemplaren
Nadat Cees zijn studies in de kunst voltooid had, stortte hij zich vol overgave op allerlei vormen in het ontwerpen van kunst. De grafische kant bleef voor hem zeer belangrijk, maar langzaam groeide hij naar het maken van series bij de uitvoering van allerlei gemengde technieken. Hij maakte reeksen in metaaltechniek. Ontwierp wand reliëfs van meer dan twee meter hoogte. Van die grote werken zijn er zeven ontwerpen gemaakt waarvan hij er slechts drie heeft voltooid. Een vierde, (de onvoltooide) is te zien in zijn expositieruimte. Met dit werk was hij bezig toen die twee rotzakken hem overvielen. Zijn etsen zijn doorgaans kleurrijk afgedrukt. Steeds wisselend, wel seriematig. Het wisselende kleurgebruik in zo’n serie en daarnaast ook het toevoegen of juist weglaten van beelden bij het afdrukken, is volgens velen zeer uniek te noemen. Kort voordat Cees ziek werd had hij zich aangesloten bij het bestuur van de BBK, de Beroepsvereniging voor Beeldende Kunstenaars. Deze vereniging heeft een hoofdkantoor in Amsterdam. Hij bezocht als nieuw aankomend bestuurslid nagenoeg alle bijeenkomsten en vergaderingen. Tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis en natuurlijk ook na zijn thuiskomst, kwamen de uitnodigingen voor de bijeenkomsten normaal binnen. Toen hij thuis was gekomen, ging het op naar Amsterdam dus. Vol goede hoop op genezing ben ik in het begin een paar keer met hem heen en weer gereisd, bracht hem tot aan de voordeur van het kantoor en sprak daar af wanneer ik hem weer moest komen ophalen. Jammer, we hebben het na een paar pogingen moeten afkappen. Als je dan terugkijkt weet je hoe belangrijk een dergelijke functie voor Cees was. Het hoorde bij hem, het hoorde bij zijn kunstenaarsleven. Het lidmaatschap hebben we nog vele jaren aangehouden.
Over zijn kunst vonden wij nog de volgende publicaties: April 1987, zo maar een krantenartikel waarin wordt aangekondigd dat er een expositie te zien is van werken van Cees de Gast, samen met een goede vriendin, een kunstenares. Zij zal daar haar keramisch werk tonen.
Tekst uit de krant over het werk van Cees:
‘Van Cees zijn gevlochten metaal reliëfs te zien, tevens aluminium reliëfs in papier. Daarnaast gemengde technieken en ontwerpen voor sieraden, welke op ambachtelijke wijze ontstaan zijn. De vormgeving en compositie berusten op beweging van lijnen en vlakken. Ook lijnen die te vinden zijn achter en voor, door of tussen de vormen in de realiteit. Het uitnemen van een spanningsveld is dan direct of indirect waarneembaar. Bij meerdere van de metaal reliëfs heeft het vlak of de lijst er omheen tevens een functie in het beeld. Het materiaal is alleen een middel om tot kunst te komen. Cees omschrijft de begeleidende handelingen dan als volgt: ”Wat zijn wij anders dan een verzamelplaats van herinneringen, geoefende vaardigheden, vastgelegde waarnemingen. Onze zintuigen zijn de schakel tussen buiten en het individu binnen. De kunstenaar probeert te laten zien wat hij heeft waargenomen en de varianten die er kunnen zijn in die waarneming. Soms ook mogelijkheden die daar niet openlijk zijn, maar verborgen blijven onder de oppervlakte van de realiteit.” Cees werkt met middelen en materialen om zijn manier van zien tastbaar en waarneembaar te maken voor anderen. Het is meer dan een kopie van een uitgelichte waarneming. Hiervoor volstaat een foto, een plaatje. Met welke materialen en hulpmiddelen door Cees gewerkt wordt, heeft te maken met zijn geoefende vaardigheden. Zij leggen beperkingen op in de vormentaal die hiermee realiseerbaar is. De metaal reliëfs ontstonden omdat hiermee verborgen bewegingen en lijnen beter zichtbaar en voelbaar te maken zijn dan met het werkelijke platte vlak. Een creatieve handeling is terug te brengen tot een feit waarbij je jezelf voor een probleem plaatst waarvoor een oplossing gezocht moet worden. De drijfveer is het nieuwe probleem, niet de herhaling. Het gaat gepaard met zoeken naar mogelijkheden in lijn, kleur, beweging, sfeer, gevoelens, spanning enz. De dingen die onbewust meegenomen worden moet je zichtbaar maken. Omdat de gegevens zo overweldigend in aantal zijn maakt Cees gebruik van de taal en het woord om te selecteren wat hij gebruikt voor de vormen die hij maakt. Hij vertelt: …
Rotzakken: te koop via:
www.bol.com.nl
www.probook.nl
in de expositieruimte: Rijksweg 12 te Reuver
reageren: anskreb@ziggo.nl
Wat een mooie beschrijving van alles wat er met Cees maar ook met jullie als gezin gebeurt is tijdens de ziekte van Cees.Ik heb het boek besteld omdat het me raakt wat deze ziekte allemaal teweeg kan brengen.Veel sterkte Ans vooral in deze periode van het jaar komen herinneringen extra hard binnen.Grt.Jeannette de Jong.
Ha Jeanette. Dank je wel voor de bestelling. Ik krijg daar vanzelf wel bericht over. Ondanks het trieste gebeurde: toch veel leesplezier. Volgens een persbericht zit er een behoorlijke dosis humor in het boek. Dus het wordt wellicht ook af en toe lachen. Groetjes uit Reuver.