De vrijdagmiddag columns begonnen op 5 juni 2020 met gedeelten uit de tekst van hoofdstuk 3 van het boek ‘ROTZAKKEN, invloed van micro-organismen op de hersenen’. Mijn keuze om eerst hoofdstuk 3 te behandelen is voortgekomen uit het terugkijken naar het dagboek: 3 maanden ziekenhuis. De komende weken zal in de vrijdagmiddag column steeds een korte aanvang van één van de hoofdstukken uit het boek ‘ROTZAKKEN’ gepubliceerd worden. Vandaag een klein stukje uit het begin van hoofdstuk 1:
Hoofdstuk 1
terugblik
Titel van deze ets: De vele wegen der waarheid,
kleur-ets, 1988 formaat 50 x 32 cm
oplage 10 exemplaren
Jong, onervaren en verliefd, we waren net de tienerleeftijd ontgroeid, toen we elkaar leerden kennen tijdens een uitje. Die eerste avond werd het een paar keer samen dansen. In het begin waren de ontmoetingen een beetje vreemd. Het kwartje viel niet meteen, er was nog geen sprake van intense verliefdheid. We hadden wel interesse in elkaar. Na die eerste keer werd het gezellig met elkaar omgaan. We beleefden in het weekend het uitgaansleven, dansten en het werd verkering. Na drie jaar kwam het tot een verloving en ruim een jaar daarna gingen we trouwen. Langzaam was de liefde, de overtuiging gegroeid. Wij, Cees en Ans, wilden samen verder en we waren ervan overtuigd dat we een schitterend leven voor ons hadden. Nog pas vooraan in de twintig begon onze samenleving. We droomden wat af. Zo jong ben je er immers van overtuigd dat je de hele wereld aan kunt. Dan heb je een toekomst vol mooie dromen voor je, het leven schittert en je gaat ervoor. Gelukkig wel, zo hoort het ook. En getrouwd zijn dat is ‘voor het leven verbonden’. Zo werd ons dat namelijk op het hart gespeld: ‘trouw tot de dood u scheidt’. En dan zit je daar, in een trouwauto. Iedereen gaat gewoon werken en normaal naar school. Een drukte van jewelste. Gek toch, dat de hele wereld gewoon doordraait op jouw trouwdag! Op zo’n belangrijke dag! Natuurlijk was het voor andere mensen een gewone dag. Voor de hele wereld wel, behalve voor ons. Ik voelde op die dag dat gedoe met werk en school enzovoort als iets heel onnatuurlijks aan: ‘die hele wereld is maar bijzaak’. Niemand scheen er rekening mee te houden dat ik trouwde, dat wij trouwden. Dat die man, waarmee ik een heel leven zou willen delen, tijdens de huwelijksplechtigheid voortdurend naast mij zat en dat ons nieuwe leven begon. In overleg met de bank hadden we een woning gekocht in Midden Brabant. We startten ons leven als jonggehuwden en keken uit naar de toekomst. Echter, we wisten nog niet of we het leven dat we voor ogen hadden, met z’n tweeën wel vol zouden maken.
We maakten dit leven samen vol. We zijn inmiddels meer dan vijftig jaar getrouwd.
Rotzakken: te koop via:
www.bol.com.nl
www.probook.nl
in de expositieruimte: Rijksweg 12 te Reuver
reageren: anskreb@ziggo.nl
oke