De vrijdagmiddag columns begonnen op 5 juni 2020 met gedeelten uit de tekst van hoofdstuk 3 van het boek ‘ROTZAKKEN, invloed van micro-organismen op de hersenen’. In dit hoofdstuk is de tekst verwerkt vanuit een dagboek. Een aantal weken zullen in dit blog korte inleidingen van overige hoofdstukken uit het boek worden gepubliceerd. Vandaag een klein stukje uit het begin van hoofdstuk 6:
Hoofdstuk 6
Kempenhaeghe
natuurrest, kleur-ets, 1989
formaat 25 x 18 cm
oplage 30 exemplaren
Tussen het thuis wonen en een nog nader te noemen dagopvang in Baarlo kwam ook het ‘Epileptisch Centrum Kempenhaeghe’ in Heeze meerdere malen in zicht. Er moest vaker onderzocht worden of er iets gedaan kon worden aan die vele epileptische aanvallen. De eerste keer (1991) dat Cees in het centrum ‘Kempenhaeghe’ wordt opgenomen komen we uit bij een centrum voor zorg in de epilepsie. We zien een mooie bosrijke omgeving. Verspreid tussen het groen staan diverse paviljoens. Het centrum ligt buiten het dorp. De omgeving is bij uitstek geschikt om te wandelen. Cees is het natuurlijk niet eens met alles wat hem nu weer overkomt. Het wordt alweer een nieuwe omgeving, totaal vreemd voor hem. Dat betekent alweer opnieuw beginnen omdat hij ook hier moet proberen zich op een totaal andere plek enigszins thuis te voelen. Er volgen een behoorlijk aantal dagen, waarin hij totaal ontredderd is. Tegen een mopperende Cees zeg ik: “Je moet niet zo mopperen, kijk eens goed rond, vakantie man! Je zit nu in een vakantieomgeving. Lekker toch om een aantal weken van te genieten?” “Noem je dit genieten? Niks aan en er is hier niks te doen.” Uiteindelijk is gebleken dat Cees helemaal uit zijn normale doen is. Hij is weer eens weggehaald uit een plek waar hij zichzelf thuis voelde. Uit ‘zijn’ omgeving. Het duurt een hele poos voordat hij een beetje de weg weet in de nieuwe kring. Bezoek komt er weinig. Dat is alleen toegestaan op woensdagavond en in het weekend, als een patiënt niet naar huis kan. In het begin wordt direct gestart met een onderzoek naar epilepsie. Als je bent opgenomen wordt er een EEG gemaakt. een Elektro-Encefalo-Gram gemaakt. Via elektroden op het hoofd wordt de hersenactiviteit in beeld gebracht. Tijdens een epileptische aanval treden in de hersenen elektrische ontladingen op, die meestal als pieken of piekgolven op het EEG te zien zijn. Uit de opname moet dan blijken of het zinvol kan zijn dat de medicijnen worden aangepast of gewisseld worden. Er wordt onderzocht of er medicijnen zijn die de epilepsie in de huidige vorm wellicht kunnen afremmen. Voor Cees een moeilijke, een spannende maar toch wel zinvolle tijd. Voor ons trouwens ook, je verwacht immers een verbetering. De opname is voor ons ook een verlichting in de thuissituatie. We gaan weer even genieten van ons gezinnetje zonder al die sores. In het begin kan Cees niet naar huis komen, zelfs in het weekend niet. Ik ga die zondag naar Heeze en loop wat met hem door het dorp. Heeze blijkt een mooie plaats om rond te wandelen. We vinden een kasteel. We lezen dat het ‘Kasteel Heeze’ dateert uit de zeventiende eeuw. Deze burcht is gebouwd op de plaats waar in de middeleeuwen kasteel ‘Eymerick’ gebouwd werd. Omdat het vorige kasteel in de zeventiende eeuw tot een ruïne vervallen was, besloot de toenmalige nieuwe eigenaar ‘Albert Snouckaert van Schauburg’ tot het bouwen van een geheel nieuw kasteel. Het is in 1735 uitgebreid met de stalgebouwen. Er volgen diverse eigenaren. Eén van die eigenaren, Reinout Diederik liet het kasteel in 1795 ingrijpend renoveren.
Rotzakken: te koop via:
www.bol.com.nl
www.probook.nl
in de expositieruimte: Rijksweg 12 te Reuver
reageren: anskreb@ziggo.nl